Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

"Ο τελευταίος χορός της Σαλώμης" - Ρένα Ρώσση Ζαΐρη

     Στη ζωή μου θέλω να κάνω πολλά ταξίδια, ένα σημαντικό ταξίδι που δεν χαιρόμαστε είναι η ίδια η ζωή μας. Όμως καθημερινά σχεδόν ταξιδεύουμε με την φαντασία μας ή με τα μυθιστορήματα που μας προσφέρουν αρκετοί συγγραφείς. Για ένα τέτοιο ταξίδι θα σας μιλήσω σήμερα.


     Μπορώ να πω ότι ήταν ένα υπέροχο ταξίδι Ο τελευταίος χορός της Σαλώμης. Δεν ήταν αρκετά μεγάλο βιβλίο, γενικά έχω συνηθίσει τα βιβλία μου να είναι μεγαλύτερα, όμως δεν απογοητεύτηκα από το θέμα του. Άλλωστε, τι μας νοιάζει πόσες σελίδες μπορεί να έχει ένα βιβλίο εάν η ιστορία του είναι τόσο δυνατή;;;;

     Στην περίληψη του διαβάζουμε: Η Έλλη αγαπάει έναν άντρα που δεν πρέπει, κάνει παιδί μαζί του, παλεύει για την ευτυχία της με νύχια και με δόντια. 
     Η Ναταλία προσπαθεί να ανακαλύψει θαμμένα μυστικά, χωρίς να ξέρει πως κάποιοι έχουν ορκιστεί να την καταστρέψουν.
     Η Δήμητρα τα παίζει όλα για όλα. Είναι σκέτος πειρασμός, ένα θηλυκό γεμάτο σεξουαλικότητα που ξετρελαίνει τους άντρες, μια σύγχρονη εκδοχή της Σαλώμης.
     Ο Δημήτρης, αξιοπρεπής δικηγόρος, καλός οικογενειάρχης, για τα μάτια του κόσμου βέβαια. 
     Ο Νικόλας, καλοσυνάτος ψυχολόγος, που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της αγαπημένης του.
     Ο Άρης, άβουλος, υπάκουος γιος ενός πατέρα δυνάστη. Όταν ξυπνάει είναι ήδη αργά.
     Ο Ανέστης, σκληρός και πρωτόγονος. Διεκδικεί ότι δεν του ανήκει με τη βία.

     Επτά πρόσωπα ζητούν λύτρωση, σε μια ιστορία για τις ανθρώπινες σχέσεις, που σμίγει το χτες με το σήμερα, γεμάτη χαρά και πόνο, αλήθειες και ψέματα, ίντριγκες και πάθη, όπως η ίδια η ζωή. 

     Ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και την απιστία, επτά ζωές που γίνονται ένα κουβάρι, επτά πέπλα που λικνίζονται στο παρόν και στο παρελθόν, στον παράδεισο και στην κόλαση, χορεύοντας στον ρυθμό της Σαλώμης. 


     Να σας πω ότι το διάβασα σε 1,5 ημέρα. Δεν έκανα τίποτα άλλο από το ταξιδέψω παρέα με τόσα πρόσωπα, άλλα συμπαθητικά, άλλα αγαπημένα κι άλλα που τα έβλεπα με μίσος. Εγώ δεν πιστεύω ότι η περίληψη μου έδωσε το ερέθισμα να διαβάσω το βιβλίο, γι' αυτό το είχα τόσο καιρό στην βιβλιοθήκη μου και δεν το ακουμπούσα. Πιστεύω ότι το περιεχόμενο είναι άκρως καλύτερο από το οπισθόφυλλο.

    Στην ουσία βλέπουμε τη ζωή  της Έλλης και της Ναταλίας, μάνας και κόρης, παράλληλα. Ζούμε τις μεγάλες χαρές και τον έρωτα τους, τις μεγάλες λύπες και την απογοήτευση τους. Η Έλλη ερωτεύτηκε δυνατά στη ζωή της, όμως όταν οι τρίτοι εισχωρούν και θέλουν το κακό, πάντα βρίσκουν τρόπο να απομακρύνουν το ζευγάρι. Έζησε δυστυχισμένα, με πολύ ξύλο και πολύ πόνο. Ενώ η Ναταλία πίστευε ότι ήταν ευτυχισμένη μέχρι που έμαθε ότι την οδηγούσαν στο "θάνατο" με μαθηματική ακρίβεια.

    Από την αρχή, πριν μας ενημερώσει η συγγραφέας, κατάλαβα τι συμβαίνει στην ζωή της Ναταλίας, ποιοι ήθελαν το κακό της και τι της έκαναν. Όμως παρόλ' αυτά, η ιστορία με κρατούσε σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία σελίδα, όπου έπρεπε να μπει η λέξη τέλος τόσο στο βιβλίο όσο ευτυχισμένο τέλος στη ζωή της Ναταλίας. Δεν θα σας πω ότι κρύβει μυστήριο, μιας και από την αρχή μαθαίνουμε τι συμβαίνει και γιατί, όμως η αγωνία για το εάν τα καταφέρει να δει την αλήθεια δεν μας αφήνει να αποχωριστούμε το βιβλίο.



    Η άποψη μου είναι να το διαβάσετε και είμαι σίγουρη ότι θα το λατρέψετε. Θέλω πολύ να μάθω τις εντυπώσεις σας εάν το έχετε διαβάσει ή εάν το επιλέξετε στο μέλλον να σας ταξιδέψει. Σας φιλώ κι εύχομαι να περνάτε όμορφα!!

                                                                   Κωνσταντίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Followers